Czerwone wino – szczepy

W artykule tym, chciałam przybliżyć Wam kilka najbardziej popularnych czerwonych szczepów.

Cabernet Sauvignon

Ten najbardziej rozpowszechniony na świecie szczep jest bardzo odporny na wahania pogody i zmiany temperatur. Jego owoce mają błękitnoczarny kolor i dość grubą skórkę. Dojrzewają późno. Spektrum aromatów Cabernet Sauvignon jest bardo szerokie: od zapachu czarnej porzeczki do aromatów żywicznych i korzennych. Z powodu dużej ilości garbników wino to powinno długo leżakować w dębowych beczkach. Stosowane jest do kupażowania z innymi szczepami takimi jak Merlot.

Syrah

Szlachetny, a mimo to łatwy do uprawy szczep. Dojrzewa późno. W odpowiednich warunkach może powstać wino o dużym potencjale starzenia. Można w nim wyczuć owocowe aromaty: malin, czarnych porzeczek, jeżyn czy też smoły, piżma czy dymu.

Pinot Noir

Szlachetny, wymagający szczep, który nie lubi zmian klimatycznych, zbytnich chłodów i upałów, a także zmian miejsca. Dojrzewa wcześnie. Wino z niego powstałe ma lekki owocowy aromat: czarnych porzeczek, truskawek, malin i wiśni. Nie wymaga leżakowania.

Mourvedre

Hiszpański szczep lubujący się w ciepłym klimacie i nasłonecznionych miejscach. Dojrzewa późno. Często mieszany z winami innych szczepów takich jak Syrah. Mourverde odznacza się roślinno-ziołowymi aromatami: leśnego runa, świeżych grzybów, trufli, cynamonu, pieprzu czy też suszonych śliwek.

Tempranillo

Król hiszpańskich szczepów, na bazie którego produkuje się znamienite wina Rioja. Czasem łączy się go z Cabernet Sauvignon. Łatwo można wyczuć jego owocowe akcenty.

Tannat

Wydajny, późno dojrzewający szczep. Jego owocowe, głównie malinowe aromaty współgrają z wysoką kwasowości tego trunku. Często łączony z Cabernet Franc.

Merlot Noir

Uprawy tego szczepu można znaleźć niemal na całym świecie, jednak najlepsze jego okazy rosną w Kalifornii. Łagodne o śliwkowo-czekoladowych akcentach wino to nadaje się do spożycia, gdy jest jeszcze młode.

Nebbiolo

Inaczej nazywany: Spanna, Chiavennasca, Pugnet, Picutener. Uprawa tego szczepu jest bardzo trudna. Lubi południowe, dobrze nasłonecznione stoki. Jest bardzo wrażliwy na mikroklimat i skład gleby. Dojrzewa późno. Najlepiej przyjął się we włoskim Piemoncie. Swoim smakiem doskonale oddaje cechy obszaru geograficznego, gdzie wyrósł. W jego aromacie można wyczuć smaki owocowe, ziemiste, leśne i ziołowe. Produkowane z nich wyśmienite Barolo i Barbaresco powinny leżakować c najmniej 6 lat.